Unplugged wedding, Rachelle did it

Vandaag is de grote dag, Rachelle (onze dochter) en Martijn gaan trouwen. Rachelle heeft met ons de dag van te voren de hele huwelijksplanning doorgenomen. Op de minuut af staat alles gepland en wie waarvoor verantwoordelijk is. De twee ceremoniemeesters waarborgen de planning en Rachelle hoeft vandaag alleen maar te genieten. De genodigden gaan meegenieten, maar deze keer zonder iPhones/camera’s. Deze blijven de hele dag in de tas of thuis, want Rachelle en Martijn vieren het liefst de bruiloft met hun familie/vrienden en niet met iPhones/camera’s. Een unplugged wedding is de trend, een trend waar iedereen weer leert te genieten van elkaar. Yesssss, I do !

Zeg maar dag tegen je iPhone op een “unplugged wedding”. Voor iedereen is dit een onwaarschijnlijke gedachte, want je wilt toch alles voor jezelf vastleggen op die dag. Maar waar men niet aan denkt is dat het bruidspaar die dag alleen maar wordt omringt met iPhones en geen of nauwelijks contact krijgt met familie/vrienden. Iedereen is druk met de juiste shoot of staan voor de lens van de fotograaf/videograaf.  De foto’s vliegen meteen op social media, waar het bruidspaar niet blij van wordt. De genodigden zijn onrustig en meer bezig met de iPhone dan met het bruidspaar en zo zijn er nog meer redenen waarom je kiest voor een “unplugged wedding”. Martijn en Rachelle did it en iedereen heeft genoten van elkaar. Vrienden en familie zoeken elkaar op en genieten van elkaar. Morgen is er nog een dag en dan kan iedereen weer met zijn/haar iPhone spelen.

Het is eindelijk zover, Rachelle en Martijn hebben vannacht bij ons geslapen en vertrekken vanuit hier naar de kerk en feestlocatie. Rond zeven uur in de ochtend tref ik Rachelle aan in de gang, ze ziet er ontspannen uit. Ik daarentegen minder, want ik heb een verschrikkelijke nacht achter de rug. Mijn hart heeft de hele nacht gedraaid als een wasmachine, waardoor ik maar twee uurtjes geslapen heb. Jeetje, ìk ga toch niet trouwen?! Om vijf uur ‘s ochtends heb ik nog een wandeling door de tuin gemaakt en televisie gekeken. Tussendoor loop ik langs mijn mooie oorbellen van Oorbellen van Marthje die me herinneren aan het huwelijk. Eindelijk is het zover, het is bijna acht uur. De dag is op gang en ik kan naar de kapper. Eenmaal terug van de kapper gaan Rachelle en ik in de make-up. Samen staan we in de badkamer en wat we nodig hebben ligt voor ons. De doosjes van Oorbellen van Marthje wachten geduldig op hun moment. Daar gaat de bel, wie zijn dat?! De ceremoniemeesters, de fotograaf en de videograaf zijn wat vroeger en spoken al door ons huis. Rachelle blijft rustig, maar ik wil zo snel mogelijk in mijn kleding. Mijn oorbellen gaan in en ik word rustig. Ze staan geweldig, dit moment had ik even nodig. Ik laat Rachelle achter met de camera ploeg, want zij gaan alle momenten van Rachelle en haar voorbereidingen vastleggen. Ik ga naar beneden om even een broodje te eten, pfffffffff.

Ik zit in de keuken met mijn broodje en de cameraploeg loopt door ons huis. Buiten en binnen is ons huis versierd met bloemen, voor zo’n bijzondere dag is dat ook een must. Martijn, de bruidegom komt binnen en kijkt met verschrikte ogen en blaast af en toe zijn spanningen weg. Karl loopt met de korte broek en T-shirt door het huis en haalt nog even blikjes bier bij de supermarkt voor morgen, ongelooflijk! Mama’, wordt er geroepen vanaf boven. Ik mag naar boven en ik zie Rachelle op haar mooist. We omhelzen elkaar en er worden nog mooie moeder/dochter momenten gefilmd/gefotografeerd. Tot slot gaan ook bij Rachelle de handmade oorbellen in van Oorbellen van Martje. Deze vallen als het laatste puzzelstukje in een puzzel, compleet. De oorbellen zijn uniek, ze hangen heel natuurlijk. Ze vinden ook hier weer hun plek, geïntegreerd bij de stijl van Rachelle.

Martijn staat strak in zijn pak onderaan de trap te wachten op Rachelle. Hij ziet haar nu voor het eerst in de trouwjurk met sluier. De cameraploeg staat klaar en Karl en ik ook. De twee ceremoniemeesters lopen er tussen door en geven aan dat Rachelle komt. Er valt een stilte, ik krijg een brok in mijn keel en grijp de hand van Karl. Karl heeft ondertussen ook zijn pak aan, gelukkig. Daar staat onze dochter op haar mooist, dit is wat ze altijd wilde. Trouwen met haar geliefde die onder aan de trap haar bewonderend aankijkt. Martijn schudt met zijn hoofd en houdt haar handen vast. ‘Wat ben je mooi’, hij is van slag. Dit zijn de mooie momenten in ons leven en deze dag is nog niet ten einde. Mijn adrenaline doet goed haar werk. Ik voel me helemaal top ondanks mijn twee uurtjes slaap.

Op zo’n dag als vandaag is het een kunst om nog even aan jullie te denken en aan Oorbellen van Marthje. Twee belangrijke partijen die elkaar terug vinden op zo’n dag als deze. Daarom neem ik mijn moment en vraag ik Karl om speciaal voor mijn blog een korte fotoshoot te doen. Rachelle heeft ondertussen haar sluier af gedaan in verband met de warmte. De sluier ligt veilig op de lage kast in de gang. Met gemak schiet karl enkele foto’s. Dit zijn dan ook de enige foto’s buiten de fotograaf om. Ik weet niet wanneer de fotograaf de foto’s klaar heeft, maar ik mag jullie als eerste laten genieten van deze foto’s.

Verder is de bruiloft van begin tot het einde een sprookje geweest. Het bruidspaar is nu op huwelijksreis en zal daar nog verder genieten.