Drie data hebben mijn kinderen geprikt om hun kerstcadeau aan Karl en mij te verzilveren. Ons cadeau is namelijk gekoppeld aan goed weer: we gaan bootje varen door Amsterdam! De eerste datum is niet door kunnen gaan, maar de tweede datum is meteen raak. Rachelle appt een foto over het weer en ja hoor, Amsterdam ‘here we come’. Wij gaan met onze kinderen bootje varen door de Amsterdamse grachten. Niet met een toeristen boot, maar met een sloep die Martijn (schoonzoon) heeft geregeld. Hupsakidee! Rachelle en Martijn hebben alles geregeld en wij hoeven alleen Carlo en V&R (onze hondjes) mee te nemen. Met zo’n weekend ben ik helemaal in de wolken, de bende is weer compleet.
Geen hotel, maar gewoon bij Rachel
Zaterdagochtend rijden we naar Amsterdam met een klein koffertje, want we blijven met z’n allen een nachtje slapen in het nieuwe appartement van Rachelle en Martijn. Geen hotelovernachting meer, maar heerlijk bij Rachelle en Martijn. We komen aan en Rachelle laat trots onze logeerkamer zien. Zo leuk om gast te zijn bij je eigen dochter en schoonzoon. Carlo heeft ook een eigen kamer met een fris bedje en we voelen ons meteen thuis. We lopen weer de trap af naar de woonkamer en keuken, waar Victor en Rolf de ruimte ook al hebben verkend. We gaan zitten terwijl Martijn en Rachelle de tassen met etenswaar en drank vullen. Ondertussen drinken wij koffie en thee en genieten hoe die twee bliksemsnel alles fiksen. Carlo en Martijn halen nog snel wat ijsklontjes bij de supermarkt en dan gaan we naar de stijger. De stijger van het Amstelwartier ligt honderd meter verderop, wat boffen die twee toch. Het lijkt wel vakantie, alleen deze keer regelen de kinderen alles. Helemaal oké, daar kan ik van genieten.
Geen sloepje, maar een sloep
Eenmaal bij de stijger komt een zwarte sloep aan meren. Is deze voor ons? OMG, dit is een sloep voor wel twintig personen. Haha, daar houden we wel van en de hondjes ook. Een aardige kaptein verwelkomt ons en eenmaal op de boot begint onze tocht. De kinderen weten meteen wat ze moeten doen. Een grote bak wordt gevuld met ijsklontjes en drank. De rest van de etenswaar wordt open gemaakt en we kunnen nu vier uur lang drinken en eten. Oeps, als dat maar goed gaat. Gelukkig zie ik ook flessen water en heel veel ijsklontjes die ik weer kan mengen met rosé. Karl en ik verkneukelen ons en kijken elkaar aan met sprankelende ogen: ‘Wat boffen wij toch”.
Bootje varen
Bootje varen is iets wat wij al vaker gedaan hebben op vakantie, maar nog nooit in Amsterdam en nog nooit in een sloep. Onze schoonzoon is een echte Amsterdammer en super trots op zijn stad. Hij is de beste gastheer ‘ever’wanneer wij in Amsterdam zijn. Rachelle heeft een vaarroute geplant: Amstelkwartier, Hotel l’Europe, Rokin, Nieuwmarkt, ’t Ij, Pontsteiger, West (oude huis van Rachelle), Olympische Stadion (Mama Kelly) en tot slot Amsterdam Zuid/Beethovenstraat.
Tijdens de route ervaar je dat het drukke Amsterdam veel rustiger is vanaf de boot. Het zonnetje schijnt en op het water is het een feestje. Iedereen zwaait naar elkaar en zodra we buiten een bepaalde zone zijn mag de het geluidsvolume van de muziek omhoog. De drank maakt ons los en we zingen en dansen op de boot. (Voor nog meer sfeer volg mij op Instastory). We passeren het kleinste terras van Amsterdam, zo snoezig.
Er zijn ook afhaal plekjes voor drank en pizza voor de boten. Wij zijn voorzien van drank en eten, maar toch … wat een wereldje apart ‘bootje varen in Amsterdam’. Het leukste is om dit nu te doen nu met z’n vijven. Wij en Amsterdam, dat is fantastisch! Alle bekende plekken zien we vanaf het water. Ik zal je zeggen, er gaat wat door je heen. Dit is een aanrader voor iedereen: bootje varen in Amsterdam.
Mijn momenten
Hoe ervaar ik een boot? Op een boot voel ik mij vrij en gelukkig. De wind gaat met mijn gedachte aan de haal en daarover heen een portie ‘happiness’. Wanneer ik mijn geluk kan delen met de rest, dan ben ik aan de top van mijn geluk. Opeens roept Rachelle: “Mam, daar is de liefdesbrug oftewel de ‘magere brug’. Wanneer je elkaar kust onder deze brug bezegel je de liefde”. Karl en ik staan klaar voor het fotomoment. Wat een plezier en met een glaasje op geloof je natuurlijk in alles.
Ook zo’n mooi moment is wanneer ik met mijn benen over de rand van de boot hang en Rachelle komt even naast me zitten. Hoe vaak hebben we dit samen gedaan, maar hoe lang geleden is het weer.
Ja, de tijd vliegt voorbij. Ook met Carlo heb ik dit moment, wanneer hij mij vraagt: ”En mam vind je het leuk?”.
Mijn schoonzoon Martijn kijkt steeds naar me of ik me amuseer en dan grijp ik naar zijn hand en laat hem weten hoe mooi ik Amsterdam vind. Karl en ik hoeven elkaar maar aan te kijken en we weten precies wat de ander voelt, hoe mooi is dat. Ja hoor, zo’n boot maakt veel emotie los. Bij mij in ieder geval wel, love my family.
Tot slot, eten bij de Italiaan
Tot slot krijgen we nog een etentje aangeboden bij Ferrili’s Café, Amsterdam Zuid. We stappen van de boot aan het einde van de Beethovenstraat en lopen naar het Italiaanse restaurant. Daar gaan we dineren op het terras, maar ook binnen ziet het er geweldig uit. De eigenaar zingt nog een Italiaans lied voor mama, ik dus. Ook hier is weer de toon gezet. Rachelle spreekt vol lof over dit restaurant en kiest de gerechten voor ons uit, lekker makkelijk. Ze heeft gelijk, want we smullen en genieten van de overheerlijke gerechten en wijnen. Inmiddels zijn we helemaal doodop van varen, drank en eten. We willen naar huis, maar dan wel lopend.
Beleving is het mooiste cadeau
We lopen in drie kwartier van Zuid naar het Amstelkwartier. Maar hoe? Iedereen is moe, inclusief de hondjes. De kinderen vragen steeds: ”Zullen we toch een taxi bellen?”. Maar Karl en ik willen even de alcohol eruit lopen, zover dat mogelijk is. We lopen door de Churchilllaan, waar Rachelle ook heeft gewoond. We nemen nog een ijsje op de vuist en eindigen bij de steiger waar alles begon. De zon gaat onder en wij zijn ‘bank klaar’.
We praten nog na op de bank over onze mooie belevingen. Karl en ik zouden het liefst alleen nog belevingen als cadeau willen voor kerst. ‘s Morgens worden we nog verrast met een heerlijk ontbijt.
Nogmaals bedankt lieve kinderen, gelukkiger kun je je ouders niet maken.
Bootje varen en
je mooiste momenten bewaren!
